Motorboottoertocht 2015

Motorboottoertocht 2015

Zaterdag 5 september, ’s ochtends tegen tienen in Adri’s bar op de haven. Een leven van jewelste, gespannen verwachting. Chris deelt Apeldoornse petitfourtjes uit maar stil krijg je de meute niet.

Wat een boel mensen zijn er, gaan die allemaal mee? Ook ons team is op volle sterkte, papa Petro, mama Mariska, Jan Benjamin, met 7 jaren de jongste matroos en dan nog ons geheime wapen, voordekker Rachel, 13 lentes jong. Dan wordt het stil: Waar gaat het heen dit jaar? Het wordt Giethoorn, maar wel via een omtrekkende beweging, het is per slot een toertocht, we zijn geen lijndienst. Eerst maar eens richting Sluis Beukers, langs de “bouwput” waar een nieuwe sluis wordt gebouwd, waarover gelijk de eerste pittige vragen van de puzzeltocht worden gesteld. Een nieuwe brug die er op de foto nog anders uitziet dan in het echt zaait de eerste twijfel, naar beste kunnen wordt een antwoord bedacht. De vraag over de borden ten Noorden van de sluis wordt rap opgezocht in de almanak. Rachel toont zich een vaardig secretaresse en schrijft zich de blaren op de vingers.

De vraag welk bedrijf in de hallen met de gigantische roldeuren zit wordt ook rap beantwoord, evenals de vraag over de uitsparingen in de damwand van het Meppelerdiep. Voor ons natuurliefhebbers een inkoppertje. Vol zelfvertrouwen leggen we aan om op onze beurt te wachten bij Sluis Beukers. Voorkruipers wordt hun plaats gewezen en in twee schuttingen zijn we aan de andere kant. Hier is een mooi plekje om het hele konvooi even stil te leggen, honden uit te laten en te lunchen. Jan Benjamin toont zich hier een ware hondenvriend.

Dan klinkt de misthoorn van de ‘Seeryp’ weer en verder gaat de reis richting de Blauwe Hand. Wij passen onder de aanbrug door maar de rest van het konvooi zorgt voor een langdurige opening van de brug, het lijkt wel hoogseizoen. Dan komt het spannendste stukje van deze zaterdag. Pal tegen de wind in gaat het schuin over de Beulaker. Ik word gedoucht met buiswater maar onze Eurokruiser maakt zijn reputatie waar en danst onverstoorbaar over de golven richting Walengracht. Ook de anderen komen zonder noemenswaardige problemen over. Een mooi stukje varen we langs Jonen, Giethoornse Meer en het welbekende terras van Geertien in Muggenbeet en dan gaan we haaks rechts het Steenwijkerdiep in. Hier zijn we al lang niet meer geweest. Best een leuk stukje om te varen, nog even een paar pittige vragen tussendoor en dan naderen we Steenwijk. Hier gaat het wederom haaks rechts zodat we op het Kanaal Beulakerwijde-Steenwijk uitkomen. Een vraag over de namen van de herenboerderijen die we passeren, de brug Giethoorn-Noord gaat voor ons open en even later ook Giethoorn-Zuid. Dan gaan we nog één keer rechtsaf, de Zuiderkluft in waar de zuidelijke kade voor ons gereserveerd is. Na het gebruikelijke gedoe met trossen, springen en kabels is de tent aan de beurt. Met vereende krachten wordt deze rap opgericht, zelfs Jan Benjamin draagt zijn steentje bij. De ingevulde antwoordformulieren worden ingeleverd.

Al gauw is het tijd om te vertrekken naar ‘De eetkamer van Giethoorn’. Als iedereen zijn eerste drankje heeft wordt het buffet geopend verklaard. Al snel loopt de bediening zich het vuur uit de sloffen om de voorraad in het gevarieerde buffet op peil en de glazen gevuld te houden. Hulde voor deze gastvrije, harde werkers. Gezellige gesprekken omlijsten het geheel. Ook onze jonge bemanning vermaakt zich opperbest. De laatste file van de dag staat uiteindelijk bij de kassa en dan duiken we de nacht in. De weldadige rust van de haven bezorgt ons een heerlijke nacht.

De zondagmorgen begint met de geur van versgebakken broodjes. Wat er aan etenswaar gedeeld kan worden wordt gedeeld. Dan neemt Martin het woord. De uitslag van de puzzeltocht: de crew van de “Hoeveul be’j neudig” heeft gewonnen. We kijken elkaar eens aan, hoorden we dat nou goed, de fraai verpakte kilo heerlijke kaas wordt ons overhandigd, warempel het is echt waar. Met een heel bijzonder gevoel in de buik eet ik de rest van mijn ontbijt op.

Tijd om op te breken. De tent wordt afgebroken en aan boord gestouwd bij de ‘Seeryp’, onze walstroom wordt na het laatste kopje Senseo afgekoppeld, de touwen gaan los en terug naar de haven. De Arembergersluis is gestremd, we gaan weer langs Sluis Beukers. Door de harde NW-wind is het aanleggen boven de sluis een test voor de bemanningen.

De nazit in de bar levert mij de opdracht op om deze nabeschouwing te schrijven. Nog confuus van de onverwachte overwinning geef ik een volmondig ja, want zo’n gezellig weekend wil ik nog wel een keer herbeleven door het op te schrijven.

Bedankt aan mijn eigen bemanning voor ons fijne weekend samen, bedankt aan de andere deelnemers voor alle gezelligheid en bedankt aan de organisatoren voor het geheel.

Groeten uit Nijeveen,

Petro van Veen